رابطه بین تفکیک خویشتن و رضایت مندی از زندگی مشترک زناشوئی در مراجعه کنندگان به مراکز مشاوره سطح شهر مشهد

مطالعات انجام شده در زمینه اختلافات زناشویی نشان دهنده این مسئله است که عوامل مختلفی در شکل گیری اختلافات بین زوجین نقش دارند. پژوهش حاضر با عنوان" رابطه بین تفکیک خویشتن و رضایتمندی از زندگی زناشویی مشترک در مراجعه کنندگان به مراکز مشاوره سطح شهر مشهد" می باشد. و این تحقیق در بررسی این فرضیه است که رابطه معنا داری بین تفکیک خویشتن و رضایتمندی از زندگی زناشویی مشترک وجود دارد. تعداد 50 نفر از مراجعه کنندگان به مراکز مشاوره شهرمشهد که مشکلاتی با همسر خود داشتند از نمونه های در دسترس انتخاب شدند. ابزار تحقیق شامل پرسشنامه مقیاس رضایتمندی زندگی زناشویی(rdas)و پرسشنامه تفکیک خویشتن(dsi) می باشد. داده های به دست آمده با استفاده از همبستگی پیرسون و رگرسیون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و این نتیجه به دست آمد که رابطه معنا داری بین تفکیک خویشتن و رضایتمندی از زندگی مشترک زناشویی وجود دارد، بنابراین فرضیه تحقیق تایید می شود. به نظرمی رسد بتوان با استفاده از مفهوم تفکیک خویشتن میزان رضایتمندی از زندگی زناشویی مشترک را پیشبینی و حتی در مسیر مثبت تغییرداد.